Nieuws

De corrosiebestendigheid van tweefasige stalen tee heeft meestal een goede stabiliteit onder normale gebruiksomstandigheden, maar in het proces van langdurig gebruikde corrosiebestendigheid kan in zekere mate afnemen als gevolg van omgevingsfactoren, gebruiksomstandigheden of onjuist onderhoud.
Ten eerste de belangrijkste factoren die van invloed zijn op de corrosiebestendigheid
1De stabiliteit van het materiaal zelf
Veranderingen in de microstructuur: de corrosiebestendigheid van duplexstaal (zoals 2205, 2507) en de tweefaseverhouding van austenite en ferriet (meestal dicht bij 1:1) zijn nauw verwant.
Langdurig gebruik bij hoge temperaturen (bijv. boven 300°C): dit kan leiden tot de neerslag van intermetalen fasen (bijv. σ-fase, χ-fase),die broze en harde fasen zijn die niet alleen de taaiheid van het materiaal verminderen, maar verbruiken ook corrosiebestendige elementen zoals chroom en molybdeen in de matrix, waardoor er chroomarme zones ontstaan en de corrosie wordt versneld (bijv. intergranulaire corrosie).
Welding heat-affected zone: indien de warmte-invoer in het lasproces te hoog is of het koelingssnelheidssnelheidssnelheidssnelheidssnelheidssnelheidssnelheidssnelheidssnelheidssnelheidssnelheidssnelheidssnelheidssnelheidssnelheidssnelheidssnelheidssnelheidssnelheidssnelheidssnelheidssnelheidssnelheidssnelheidssnelheidssnelheidssnelheidssnelheidhet kan leiden tot plaatselijke organisatorische afwijkingen (zoals overmatig ferriet of grof austenitkorrel), die na langdurig gebruik het uitgangspunt van corrosie kan worden.
Elementaire stabiliteit: het stikstofelement (N) in duplexstaal kan stevig worden opgelost in het austenite om de pittingweerstand te verbeteren.indien het materiaal dat wordt verwerkt of gebruikt wordt door hoge temperatuur denitrogenatie, kan de corrosiebestendigheid verminderen.
2. Veranderingen in de corrosieve omgeving
Gemiddelde eigenschappen:
Als de concentratie van corrosieve ionen in het medium (zoals Cl-, S2-) toeneemt, de pH-waarde daalt of de temperatuur stijgt, kan de grens van de corrosiebestendigheid van het materiaal worden overschreden.resulterend in versnelde corrosie.
De aanwezigheid van vaste deeltjes in het medium (zoals zand, slakken) kan te wijten zijn aan corrosie door schoonmaak ( slijtage + corrosie synergetisch effect) om de oppervlakteschade te versnellen, blootstelling van vers metaal,vermindering van de corrosiebestendigheid.
Spanning: Hoewel duplex staal beter is dan austenitisch roestvrij staal wat betreft spanningscorrosieweerstand, maar in de langdurige wisselspanning of restspanning (zoals trillingen in pijpleidingen,installatie-spanning), kan leiden tot spanningscorrosiecracking (SCC), met name in de Cl-bevattende omgevingen met een hoger risico.
3. Oppervlaktebeschadiging en onderhoud
Mechanische beschadiging: oppervlaktescherven, putten, enz. veroorzaakt tijdens transport, installatie of onderhoud kunnen een bron van corrosie worden (bijv. startpunt van de putten),en corrosie bij de schade kan zich na langdurig gebruik uitbreiden.
Als de oppervlakte olie, lasschurf bevat, is de passivatiefolie (Cr2O3, enz.) op het oppervlak van duplexstaal de belangrijkste barrière tegen corrosie.lange tijd aan corrosieve media bevestigd, kan de passivatiefolie beschadigen, wat leidt tot lokale corrosie (zoals scheurcorrosie).
Onvoldoende onderhoud: niet regelmatig schoonmaken van de afzettingen in de pijpleiding, niet repareren van de beschadigde onderdelen,of niet conform de voorschriften voor het onderhoud van corrosiebestendige coatings (zoals coated), kan het corrosieproces versnellen.
Ten tweede is de specifieke prestaties van de afname van de corrosiebestendigheid
1. Lokale corrosie
Corrosie door putten/scheuren: in de Cl-bevattende omgeving kunnen na langdurig gebruik, indien de oppervlakte-passivatiefilm lokaal wordt gebroken, putten ontstaan.en dan naar de diepte van de uitbreiding.
Intergranulaire corrosie: indien het materiaal als gevolg van hoge temperatuur of lassen carbiden (bv. Cr23C6) of intermetalen fasen bij de korrelgrenzen uitstort,en het chroomgehalte in de buurt van de korrelgrenzen afneemt, kan intergranulaire corrosie optreden in een specifiek medium, waardoor de materiaalstructuur wordt vernietigd.
2. uniforme corrosie
Bij sterke zuren, alkalis en andere sterke corrosieve media kan langdurige bediening leiden tot een gelijkmatige dunnering van de wanddikte, indien de corrosiebestendigheid van het materiaal dicht bij de kritieke waarde ligt.hoewel de corrosie snelheid langzaam is, maar het cumulatieve effect zal de sterkte verminderen en uiteindelijk de veiligheid beïnvloeden.
3. Spanningscorrosiecracking (SCC)
Langdurige blootstelling aan hoge spanningen + corrosieve media (bijv. hoge temperatuur en hoge druk omgeving met Cl-) kan leiden tot micro-barsten, barsten geleidelijk uit te breiden in de tijd,uiteindelijk leidt tot lekken of breuken.
Hoe kan de afname van de corrosiebestendigheid worden vertraagd?
1- Redelijke materiaalkeuze en ontwerp
Volgens de kenmerken van het medium om de juiste kwaliteit van duplexstaal te kiezen:
laag corrosieve omgeving: 2205 duplexstaal (Cl-concentratie ≤ 2000 ppm);
Hoog corrosieve omgeving: 2507 super duplex staal (Cl-concentratie ≤ 10000 ppm).
Vermijd de concentratie van spanningen: optimaliseer het ontwerp van de leidingen, verminder de turbulentie en de impact op de startlijn en verminder de mechanische en thermische spanning.
2Controle van de verwerking en de kwaliteit van het lassen
Vermijd schrammen op het oppervlak tijdens de verwerking en voer na het gieten een oppervlaktepoetsing of een pickelingpassivatie uit om de passivatiefilm te herstellen.
Bij het lassen moet een laag warmte-invoerproces worden toegepast (zoals TIG-lassen), waarbij de temperatuur tussen de lagen ≤ 150 °C moet worden gereguleerd.en niet-destructieve tests uitvoeren (zoals detectie van penetratiefouten) na het lassen om ervoor te zorgen dat er geen lasfouten zijn (zoals porositeit, niet gesmolten).